Bugün hayatımızdaki en güzel günlerden bir tanesiydi. Oğlumuz dünya prematüre günü diye kıyafet giydi. Zıbın giydirdiler ona. Sonra da kucağımıza verdiler. İlk defa benim kucağıma da verdiler. Tarifi mümkün olmayan harika bir duyguydu gerçekten. Oğlumu kucağıma aldım, göğsüme başını dayadı orada sesli sesli soluyordu. Bugün tekrar ekstübe de ettiler o yüzden çok sinirliydi sürekli ağlıyordu. Fotoğraf çekindik, bütün fotoğraflarda mızmızdı o yüzden. Sanki dünyada tek nefes alan Alptuğ. Kendi kendine nefes alıyor diye o kadar sinirliydi ki. Birlikte dünya prematüre günümüzü kutladık, fotoğfar çekindik, hemşire ablalarına tatlı götürdük. İnşallah bu sefer son olur ekstübesi. Bu bırakış son bırakış olur. Gerçekten tekrar entübe edilmesine dayanacak gücümüz kalmadı. Her entübe edilişi bizi daha da derinden yıkıyor. Bugünün değerleri: kafa boy ağırlık fark nefes yaş / süre süt tarih 26 37 1400 +20 cpap 35h 2g / 55. gün 8x40 17/11 Perşembe